Nie sztuką jest zarządzać ludźmi, gdy praca jest względnie rytmiczna i przewidywalna. Jednak to na wzburzonych wodach rola szefa jest ważniejsza, niż kiedykolwiek, a działania menedżerskie znacznie różnią się od technik zarządzania w stabilnym otoczeniu. Gdy ludzie doświadczają wstrząsów, ich poziom napięcia jest różny; niektórych lęk praktycznie paraliżuje, inni odczuwają zdrowy niepokój, a jeszcze inni czarują rzeczywistość. Dowiedz się, jak pracować z zespołami w obliczu niepewności i zakłóceń, z jakimi nie mierzyliśmy się od dziesięcioleci (turbulencje ekonomiczne, pandemia, zagrożenie za wschodnią granicą). Spraw, żeby załoga odzyskała poczucie mocy i żebyście wyszli z zawirowań jeszcze silniejsi.

Idealne dla: szefów mierzących się z niepewnością i poczuciem zagrożenia w zespołach.

• Mów, jak jest. Pomóż zespołowi skonfrontować się z rzeczywistością. Krótko i konkretnie mów o faktach, nie eskalując napięcia.
• Myślenie wielowariantowe. Przygotuj Twój zespół na różne scenariusze przyszłości.
• Bezpieczeństwo przede wszystkim. Daj poczucie, że życie i zdrowie są absolutnym priorytetem.
• Enklawy normalności. Utrzymaj rytuały i zwyczaje, które są dla ludzi ostoją – i tworzą namiastkę przewidywalności.
• Zdecydowany szef. W jakich sytuacjach jednoosobowe decyzje szefa są lepsze, niż zespołowe burzomózgowanie?
• Wypuszczenie pary. Stwórz kontrolowaną przestrzeń do pozbycia się napięć i emocji.
• Naucz grać bez piłki. Marazm podsyca lęki i plotki, więc zaangażuj zespół w działanie – nawet jeżeli chwilowo nie macie „piłki przy nodze”.
• Zespołowa przeżywka. Wydolność sportowców (i pracowników!) rośnie, gdy działają synchronicznie, a nie w izolacji.
• Dialog z mentorem. Nie wszystkimi lękami uda Ci się zarządzić, ale dojrzała, naturalna rozmowa z Twoim podwładnym pomoże mu się ogarnąć.
• Defetyści zawsze na oku. Nie pozwól, aby grupka panikarzy zaraziła zwątpieniem całą załogę.